Halk, insanlara hayvan gibi davranmayacak güvenlik güçleri bekliyor.” Dün gece Suriyeli bir aktivist olan Daeiri el-Eiti ülkesinin görüşlerini böyle özetledi. Haklıydı. Banyas’ta, Lazkiye’de, Humus’da, Halep’te, Der’a’da, hatta Şam’da hep aynı şey. Dün gece Beşar El Esad’ın bir arkadaşının söylediği gibi, “Beşşar Fukuşima gibi. Radyasyona maruz kalmış.”

Bu doğru mu? Bu; Suriye Baas partisinin, Beşşar’ın babası Hafız’ın desteklediği, ülkenin “Rönesans Partisi”nin sonu olabilir mi? Bu Suriyeli güvenlik güçlerinin sonu mu? İnanılmaz ama Beşşar’ın; örneğin, olağanüstü hale son vermek gibi, vazifeşinas cömertlik vaatleri başarısızlığa uğramış gibi görünüyor. Suriye’de artık herşeyin sona erdiğini, Beşşar Esad’ın rejimini kurtarmak için yapabileceği hiçbir şey olmadığını söyleyenler var. Göreceğiz.

Güvenlik güçleri -ve bu noktadan itibaren “güvenlik” sözcüğünü tırnak içinde kullanalım- korku salıyor. Arkalarında uzun bir işkence ve idam geçmişi var ve Suriye’deki askeri güvenlik aygıtı içinde, karşı saldırıdan endişe edenlerin sayısı yüksek. Uzun yıllar boyunca işkence rejimi, hem Başkan hem de babasına muhalefet edenlerden en korkunç intikamı aldı. Muhaliflerin belini kıran “Alman sandalyesi” ve bellerini daha da yavaş kıran “Suriye sandalyesi” vardı.

Şimdiki Başkan bunların tümünü biliyor ve bunu durdurmaya çalıştı. Büyük ölçüde de başarılı oldu. Rejiminin insancıl olduğunu olabildiğince gösterdi. Fakat başarılı bir lider olamadı. Suriyelileri, ülkesinin kontrolünü elinde tuttuğu yönünde ikna etmeye çalıştığı sırasında, Amerika, Fransa ve Lübnan’ı ülkesindeki protestoculara gösterilen şiddetten sorumlu olmakla suçladı.

Suriye’de buna kimse inanmıyor. Amerika ve Fransa şöyle dursun, Lübnan’ın gösterilere sebebiyet verebileceği fikri absürd.

Eiti’nin söylediği gibi, problem Suriye’nin bir diktatörlük, Esad’ınsa bir diktatör olarak kalmasında yatıyor. Rejim için asıl problem, Esad’ın ailesi içinde yolsuzluk yapanlardan kurtulmak konusunda başarısız olması  (özellikle amcasından bahsediyorum).   

Bu Kaddafi’nin yolsuzlaştırdığı bir hükümet değil. Bu Mübarek hükümeti de değil.  Bu, kendi sülalesi tarafından yozlaştırılmış   bir Alevi - ve özde bir Şii - rejimi. Esad ailesi, aile ismini temizlemek için ne yapması gerektiğini biliyor. Beşar bunu yapabilecek mi? Bunu yapacak gücü var mı? Eğer rejimini kurtaracaksa, şu anda tek önemli olan bu.


Kaynak: Star