İran'da genel kanının aksine reformcular değil de statükocular zor bir dönemeçten geçiyor. Cumhurbaşkanı Mahmud Ahmedinecad beş yıllık iktidar döneminde muhafazakâr statükocuların ocağını söndürerek hiçbir siyasi sözlükte adı geçmeyen bir 'yeni statükocu' politikası izledi. Dolayısıyla sağcıların devlet içinde etkinliği kalmadığı gibi, halk içinde de eski popularitelerini yitirmeye başladılar.
Devlet 'yeni statükocular'ın egemenliğinde görünürken, İslami Şura Meclis'i eski statükocuların merkezi sayılıyor. Dolayısıyla meclis başkanı bildiğini okumayı yeğlerken, devlet başkanı sağ kanadın bağrından kopmasına rağmen yeni statükocuların doğrultusunda hareket ediyor.
İktidarı reformculardan almak için sekiz yıl bekleyen ve reformcularla tek bir noktada bile anlaşamayan statükoculardan koparak 'eşitlik ve iyi yaşam' sloganıyla cumhurbaşkanı adayı olan 'adalet tutkunu' Ahmedinecad, iktidara gelince bir gecede 'eşitlik ve iyi yaşam' dosyasını tozlu raflara kaldırdı.
Cumhurbaşkanı sağ kanattaki ordunun uyarı ve baskılarına da aldırmadı. İslami devriminin 30 yıllık ömründe, sağ kanadın içinden çıkmış kimse onların canını bu kadar yakmamıştı. Ahmedinecad statükocuların tepkilerine karşın bir söyleşisinde, "Kaybettiğiniz iktidarın peşindesiniz" demişti. Bu sözler aslında kendisinin nerede durduğunu gözler önüne seriyor.
Ahmedinecad döneminde İran nükleer eneji konusunda tepki çekerken, ekonomik açıdan da uçuruma yuvarlanıyor. Bu durum karşısında reformcu kanadın yanı sıra sağ kanat da iktidarı eleştirmeye başladı ve bu eleştiriler kopuşun başlangıcıydı. Bazı eski statükocular reformculara katılarak yeni bir imajla boy göstermeye başladı.
İran'ın dış ilişkileri, bize verecek hiçbir şeyleri olmayan arka bahçe ülkelerinden ibaret. Bu durum sağ kanadın ağırına gidiyor. Zira onlara göre komünist ülkeler Batı'dan daha tehlikeli. Belki artık eski statikocular da şunu anlamıştır ki, Ahmedinecad bekledikleri devleti temsil etmiyor. Zaman zaman 'adalet tutkunu' Ahmedinecad'ın kendilerini oyuna getirdiğini ve iktidar oyununu kaybettiklerini düşündükleri kesin. Ahmedinecad'ın reformculara karşı zaferini kutlayanlar, bugün bu adam kendi siyasi kaderlerini kararttığı için mutsuz. (İran gazetesi İtimad, 19 Aralık 2009)
Kaynak: Radikal
