Bush, nükleer beyanda bulunmasının ardından diplomatlarına Kuzey Kore'yle görüşme iznini nihayet verdi. Aynı yöntem İran konusunda da işe yarayabilir
Başkan Bush altı yıl boyunca Kuzey Kore'yle herhangi bir ciddi diplomasiyi reddederken, bu inatçılık dünyayı daha tehlikeli hale getirdi. Bush konuşmayı kabul etmezken, Pyongyang daha fazla silah için daha fazla yakıt üretti ve nükleer bir aygıtı test etti. Şimdi Amerikalı diplomatlar nihayet müzakere etme konusunda nihayet serbest bırakıldığına göre, Kuzey Kore silahlarını bırakmaya ikna edilebilir. Böyle bir durum dünyayı daha
güvenli bir yer haline getirebilir.
Süreç sinir bozucuydu. Fakat perşembe günü, altı aylık gecikmeden (ve Beyaz Saray'ın alışılmadık sabrından) sonra Kuzey Kore nükleer faaliyetlerinin 60 sayfalık bir beyanını değerlendirme ve doğrulama için sundu. Bu, CNN ve diğer televizyon kanallarının izleyici olarak davet edildiği bir siyasi tiyatroydu, fakat içe dönük Kuzey Korelilerin uluslararası onay aradığına dair memnuniyet verici bir işaret de teşkil ediyor.
Kuzey Kore'yi 'şer ekseni'nin parçası olarak damgalayan ve Başkan Clinton'ın Pyongyang'la 1994 tarihli nükleer anlaşmasını tehlikeye atan Bush, bu kez üstüne düşeni yaptı.
Ticari yaptırımların bazılarını kaldırdı ve Kuzey Kore'nin doğrulama çabalarıyla işbirliği yapması halinde, bu ülkeyi 45 gün içinde terörist devletler listesinden çıkaracağını duyurdu.
Pyongyang'ın gizli bir nükleer program izleme çabalarının boyutu ve Suriye'ye nasıl bir nükleer yardım yaptığı da dahil olmak üzere, bazı sorular yerli yerinde duruyor. Geçen eylülde, İsrail Suriye'de nükleer reaktör olduğundan şüphelenilen bir yeri bombaladı.
Sertlik yanlısı Cumhuriyetçiler öfkeden köpürmüş halde. Pyongyang'a biz de
güvenmiyoruz. Kuzey Kore'nin liderleri haklarını bastırdı ve yoksullaştırdı. Ve biz de hâlâ, nükleer silahlarını bırakmaya yönelik stratejik kararı mı alıp almadıklarını veya sadece zaman kazanmak için ABD ve onun diplomatik ortaklarını oynatıp oynatmadıklarını bilmiyoruz.
Perşembe günü kaldırılan yaptırımların Kuzey Kore için devasa sembolik önemi var, fakat gerekirse kolayca yeniden dayatılabilirler de. Ayrıca, altı yıl boyunca görüşmeyi reddetmenin neye yol açtığını da biliyoruz: Bir çıkmaz ve en azından yarım düzine daha fazla silah için yeterli plütonyum. Umarız Bush aynı dersi İran'a da uygular.
Kaynak: Radikal
