Çameryalı Arnavutlar, "Çamerya katliamı"nın 79. yılında adalet talep ediyor. Yunanistan'daki o dönemdeki rejim tarafından gerçekleştirilen bu katliamın hesabının sorulmasını istiyorlar. Arnavutluk Meclisi, 1994 yılında, 27 Haziran'ın "Yunan Şovenistler Tarafından Çamerya Arnavutlarına Karşı Soykırım Günü" olarak anılmasını öngören bir tasarıyı onayladı.
"Çamerya Haftası" adı verilen bir etkinlik süreci boyunca ülkede yürüyüşler, sergiler ve anma etkinlikleri düzenleniyor. Bu etkinlikler, Çameryalı Arnavutların yaşadığı acıları farkındalık yaratmak ve kültürlerini gelecek nesillere aktarmak amacıyla gerçekleştiriliyor.
Çameryalı Arnavutlar arasında 92 yaşındaki Avdul Sulejmani gibi vatanlarını terk etmek zorunda kalanlar da bulunuyor. Sulejmani, 1945'ten bu yana Arnavutluk'un Dıraç şehrinde yaşıyor ve döneminde yaşanan katliamı anlatıyor. Katliamların başlamasıyla birlikte Çameryalı Arnavutlar vatanlarından kaçmaya başladılar. Sulejmani, yaşadıklarını anlatırken, Yunan askerlerinin Alman kamplarında bile görülmeyen vahşetler sergilediğini belirtiyor.
Çamerya soykırımı, araştırmacılar tarafından da belgelenmiştir. Araştırmacı Hyqmet Zane, bir kitapta katliamları belgelemiş ve Çameryalılar hakkında birçok bilgi sunmuştur. Zane, soykırımın cezalandırılması gerektiğini ve adaletin sağlanması gerektiğini vurgulamaktadır.
Çamerya bölgesi, Arnavutluk'un güneyinden başlayarak Yunanistan sınırları içinde kalan bir bölgedir. Balkan Savaşı sonrasında 1913'te Yunanistan'a teslim edilmiştir. Yunan General Napoleon Zervas komutasındaki kuvvetler, İkinci Dünya Savaşı sırasında Çamerya Arnavutlarına yönelik bir katliam gerçekleştirmiştir. Etnik temizlik harekatı sırasında binlerce insan öldürülmüş, kadınlara tecavüz edilmiş, köyler yakılmış ve birçok insan evlerini terk etmek zorunda kalmıştır.
Çameryalı Arnavutlar, yaşananların soykırım olarak tanınmasını, Yunanistan sınırındaki vatan topraklarını ziyaret etme ve mülkiyet haklarının iadesini talep etmektedir. Uluslararası destek, özellikle Türkiye'nin desteği önemlidir ve bu konuda uluslararası toplumun harekete geçmesini beklemektedirler.