Yolsuzluk ve Hezimet... İsrail'n Sonu

Üç bin kişinin, Knesset (İsrail parlamentosu) üyelerine ve bakanlara hükmetmesine fırsat veren Likut Partisi?ndeki yolsuzluk operasyonu başladı. Bu kimseler, yükselmesi gerekenleri ve gitmesi gerekenleri belirleme gücüne sahip hale geldiler. Siyasiler ikiyüzlü davranıp onlara yaklaştılar ve onlar da siyasilerin istedikleri şeyleri yaptılar. Likut Partisi?ne ulaşan pek çok kişi onlara boyun eğdi; en iyi lideri seçmek için değil, kendilerine ve yandaşlarına ayrıcalıklar ve imtiyazlar sağlamak için. Bu kişiler, gelir vergisinin mahsup edilmesi, vergide indirim yapılması ve İsrail Arazi İdaresi?nden arazi alabilmek için bakanlara yönelen simsarlara dönüştüler. Ehud Olmert, Likut üyelerine yardım etmek ve onları güçlendirmek için, çok kereler hükümetteki konumunu istismar etti. Bütün bunlar, devlet denetçisinin raporunda ve Olmert?in tayin belgelerinde görülüyor. Bu arada, sanki özel mülkleriymiş gibi, devlet makamlarını yakınları arasında dağıtan Şaron ailesini de unutmamamız gerekiyor.?

Bir başka İsrailli gazeteci Amir, ?Halutz?un İstifa Etmesi, Ordunun Hezimetini Tekit Ediyor, Hizbullah Tören Yaparak Sabahlayabilir? başlıklı yazısında (Mearîf, 17 Ocak 2007) şöyle diyor: ?Lübnan?daki yenilgi sebebiyle, (İsrail Genel Kurmay Başkanı) Dan Halutz hakkında inceleme yapılıyor. Bu incelemede Halutz?un kusursuz bulunması ihtimali yoktur.? Sonra yazar yazısını şu ibareyle bitiriyor: ? Sonra İsrail Savunma Bakanı Amir Peretz?in rolü devreye giriyor. Onun görevi, İsrail ordusunun yeni bir yolda yürümesi için anahtarları yenilemektir. Ancak, Olmert hakkında söylenecek nedir?? Son cümle, yönetimde bir boşluk bulunduğunu ifade ediyor.

Solcu yazar Yahuda Yeari, ?İsrail?e Ne Oldu? İsrail?de Yüksek Makamlara Gelecek Doğru Bir Adam Bulamaz Olduk? başlıklı yazısında (Yediot Ahronot, 27 Şubat 2007) yönetim boşluğu olduğunu tekit ediyor ve şu soruları sıralıyor: ?Bu devlette, başbakanlık için, hakkında hiçbir şüphe bulunmayan dosdoğru bir adam bulmamız mümkün değil mi? Temiz olduğu açık olan tek bir şahıs? Makamını tesadüfen ucuza satın alıp sonra da onu çok yüksek fiyata satanlardan olmayan bir kişi? Futbol maçları kartlarını ücretsiz almamasıyla tanınan bir bakan veya çalışamaya gücü yetmediği için, maaşıyla birlikte ayrıca özel bir ödenek almayan bayan bir bakan atamamız mümkün değil mi? Burada ne oldu? Yalan niçin birden bire herkesin kabul ettiği bir şey haline geldi??

Dr. Baruh Leşom (eski polis sözcüsü) ?Örgütlü Suçlar İsrail?i Muz Cumhuriyetine Çevirdi? başlıklı yazısında (Yediot Ahronot, 18 Şubat 2007) Siyonist devleti şu şekilde niteliyor: İnsanlar, vergi idaresinin üst düzey yetkilileri ve başbakanlık bürosunun müdürü ile ilişkilerinden dolayı milyonlarca şekel (İsrail para birimi) vergi kaçırıyorken, sahtekarlıkları inceleme birimindeki polislerin bu durumdan anlamaları gereken şey nedir? Zirvedeki hayat, siyasilerin ve suçluların hesaplarının suladığı tek ve büyük bir karışımdır. Yetmişli yıllarda organize suçlar, Tel Aviv?deki toptan çarşısında, muz fiyatlarını belirlemekle yetiniyordu. Bugün ise örgütlü suçlar, İsrail?in yerini Muz Cumhuriyeti olarak belirliyor.?

Olmos Kermel (Yediot Ahronot, 20 Şubat 2007) ?bütün delillerin, İsrail toplumunun yozlaştığını ve değerlerin parçalandığını gösterdiğini? düşünüyor. Nahum Beritzia ise ?Problem Olmert Problemi Değildir, Yahudi Halkı Olarak İsimlendirdiğimiz Halkın Geleceği Problemdir? başlıklı yazısında (Yediot Ahronot, 19 Şubat 2007) şöyle diyor: ?Hiç kimse Filistinliler hakkında bir devlete sahip olacaklarından şüphe etmiyor. Ama Yahudiler geleceklerinden şüphe ediyorlar.? Sonra şöyle devam ediyor: Geçenlerde bir dostumdan bir mail aldım. Mailinde, (İsrail?deki toplumsal çalışmalara yardım gönderen, Amerika?daki) ?Mandel Foundation?ın direktörü olan Daniel Gordis?in bir yazısını aktarıyor. Yazının başlığı ?Bu Mekanı Ümit Olarak İsimlendiriyorlar.? Gordis yazısında şöyle diyor: Bir reçete yazdırmak için doktora gittim. Doktor ?ne iş yapıyorsun?? dedi. ?Yazıyorum? dedim. Doktor ?ne hakkında yazıyorsun?? dedi. ?İsrail?in geleceği hakkında? diye cevapladım. Bunun üzerine doktor şöyle dedi: ?Haa! Şimdi anlıyorum, o zaman sen hikaye yazıyorsun.?

Gordis, hem kendisinin hem de doktorun güldüğünü yazıyor. Makaleyi yazan İsrailli yazar Olmos Kermel şöyle diyor: Sonraki haftalarda Gordis ile doktor arasında geçen bu konuşmayı düşündüm ve bunun İsrail?de genel bir mizaç olduğunu gördüm. Hiç kimse bu mizaçtan bahsetmiyor, ancak herkes onu hissediyor. Bu, bir çeşit ümitsizlik olup, ne olmuş bir savaştan, ne de olacak bir savaştan kaynaklanıyor; aksine daha derinlerdeki kaynaklardan geliyor. İnsanlar ilk Siyonist kongrenin üzerinden 110 yıl geçtikten sonra kendilerine soruyorlar: Siyonist proje başarıya ulaştı mı? Yoksa Siyonizm başarısızlığın hikayesi midir?

Yazar sormaya devam ediyor: İsrail, istikrarlı bir ekonomiye sahip olmasına, gayrimenkul fiyatlarının gökyüzüne ulaşacak kadar yükselmesine, güçlü bir ordusu bulunmasına ve yüksek kalitede üniversitelere sahip olmasına rağmen, niçin çokları Siyonizm?in başarısızlığa uğradığına inanıyor? Bununla birlikte İsrail?in, Siyonizm?in, ilk başlarda Yahudiler için gerçekleştireceğini vaat ettiği şeyleri gerçekleştirecek gücü olmadığı da açıktır. İsrail, Yahudiler için güvenliği garanti edemediği gibi, onlara tabii bir hayat da sunamıyor. Yazar şöyle diyor: İsrail, soyut olarak varlığı devam edip, tartışmaya açık olan dünyadaki tek devlettir.

Yazar bir başka konuya geçerek şöyle diyor: ?Örneğin Filistinlileri ele alın. Ulusal hareketleri yaş olarak Siyonizm?den çok daha küçüktür. Buna rağmen hiç kimse Filistinliler hakkında bir devlete sahip olacaklarından şüphe etmiyor. Yahudilerin bir devletinin olması ise şüpheli bir mevzu haline gelmiştir.? Yazar bazı çözüm yolları teklif ediyor ve şöyle diyor: ?Şüphesiz çözüm, ümidin yenilenmesi, kaynaklara dönmek, hicreti kucaklayacak bir ülke olarak İsrail?e dönmek, bozulmuş ve kokuşmuş durumdaki siyasî sistemi yeniden bina etmek ve bizim ile Filistinliler arasında sınırları çizmek.?

Ancak ?bu, fiilen mümkün müdür?? diye sormak hakkımızdır. Aşınmış ve çökmüş durumdaki siyasî sistemi yeniden bina etmek mümkün müdür? Çalışma Partisi zayıflayıp kurumuştur, Likut Partisi?nin İsraillilerden veya Filistinlilerden, hatta Amerika Birleşik Devletleri?nden bir desteği yoktur. Kadima Partisi zaten ölü doğmuştur. Filistin meselesini görmezden gelen bir çözüm yolunun olması mümkün müdür? Yine İsrail?in karşılaştığı diğer meseleleri görmezden gelen bir çözüm yolu olabilir mi? Örneğin İsrail?e hicret edenlerin azalması, İsrail?den göçenlerin çoğalması ve İsrail askerlerindeki savaş gücünün zayıflaması gibi. Hiç bir gerçek duruma dayanmayan ümidin yenilenmesi mümkün müdür?

Tercüme: Halil Kendir